Ngayong araw ang unang first day ng class ko ulit sa skul. At kagaya ng lahat ng first day after ng Christmas vacation, nakakatamad (except kung may gf kang looking forward kang makita).
Kaso, lahat ng first ay importante. Sa DOTA, hindi baleng matalo ang team nyo huwag ka lang ma-first blood. Dahil ang unang mamamatay ang magse-set ng takbo ng laro. Sa basketball, importante ang first blood din. Parang swerte kasi ang una. Parang pag nagregla ka lang, first blood din yun, sasabihin ng tao, DALAGA ka na. Parang unang jerjer din. First blood din yun. Swerte yung lalakeng nakauna sa'yo.
Sa skul ko may kunsintidor na teacher, magchecheck lang ng attendance tapos dismiss na. Ayos yun! Kung wala kang kasunod na subject. Kaso hindi eh, kelangan mong maghintay sa susunod na subject pa. Ang masakit pa dun, pag malas malas ka, yung susunod na subject, yun yung teacher na magtuturo talaga. ^_^ Awts.
But then again, dahil nga first day at ito ang magseset ng tone ng trimester ko. Papasok ako. Natural akong tamad. Pero pag ayos ang prof ko kahit ilang oras pa siyang magturo ayos lang. Hindi ako aantukin. Ako kasi ang tipo ng estudyante na gustong nakaupo lang sa apat na sulok ng silid aralan. Gusto ko nasa labas nag-aaral. Nakikisalamuha sa tunay na buhay. Kaya, kapag ang teacher old school, by the book (as in bibliya ang book) at wala siyang sariling opinyon, i-expect mo ng pipilitin ko lang maging polite at papasok araw araw.
Ako naging estudyante at teacher ako kaya gusto ko rin ng pagbabago. Kaya nung nagtuturo ako sa PWU pinakiusap ko talagang magklase ako sa labas ng skul. Buti na lang pumayag ang skul. Hindi ko magagawa yun sa ibang eskwelahan. Kaya nga rin ako nangangarap na magkasariling business ulit at magkaroon ng mataas na posisyon sa trabaho, para mashare ko talaga ang alam ko sa tunay na buhay. Ayaw kong magturo sa skul pagkagraduate ko ng Master's Degree at magturo ng isang subject na wala akong alam talaga. Ayaw kong mapunta sa point na teacher nga ako pero lahat ng tinuturo ko ay galing lang sa book. ^_^ Kung magtuturo lang din lang ako na galing lang sa libro ang knowledge ko, bakit hindi ko na lang ipabasa sa mga students ko yung libro at bahala na silang mag-aral? Kaya andaming teacher mahilig magpareport eh. Either hindi talaga nila alam ang subject or tamad lang yan.
But then again, hindi lahat ng first blood eh nagiging maganda ang kinahihinatnan. Di ba dati ang gusto mong first kiss mo eh siya rin ang magiging asawa mo sa future? Di ba ang gusto mong maka-jerjer na una eh sinabi mo rin sa sarili mo eh magiging asawa mo rin sa future? Nakailang halik at jerjer ka na hindi ka pa rin nag-aasawa. ^_^
But then again, lahat ng first blood eh memorable. Minsan, pag maaalala mo ang unang dugo, matatawa ka na lang. Kahit gaano pa kapalpak ang unang beses, it becomes a good memory kung nakuha mong matuto in the end. At, yung ang importante.
Ang matuto at magmove-on.
Kaya yun.. Ang first day ng isang bagay, gaano pa nakakatamad ay magseset ng pace mo. Kung alam mong magiging mabuti ang kahihinatnan, magpapa-banjing banjing ka pa ba?
The future becomes clearer kung ikaw mismo ang magdidikta kung ano ang mangyayari sa'yo.
