Hopefully Ngayong Nandito Ka sa Blog ko, Hindi Ka Nawawala. ^_^

Please don't forget to subscribe to my blog para pag may post ako automatic makikita nyo. Feel free to share my blog sa Facebook, Twitter, Google+ or any other social media.

Salamas!

Monday, November 4, 2013

Paano Mag-Reflect?

May nabasa ako recently na para daw makapag-reflect ka, sulatan mo ang sarili mo today sa perspective na sarili mo half of your age now. 28 na ako ngayon so that makes my 14 year old self the writer ng unang letter. And then, magrereply ang 28 year old me kay 14-year old na ako. It did make me both sad and happy sa mga nagawa ko sa buhay. I hope you guys do the same thing. It enlightened me. Here goes my own letters!
 
 
Dear Elnel,

Ang hirap mag-isip kung ano ang itatawag ko sa'yo. Ang mga kaclose natin "Noy" ang tawag sa'tin, yung sa school "Elnel," yung ibang nabubulol sa Elnel ang tawag nila sa'tin "Andrew." Pero minsan nahihiya ako sa pangalang "Noy" kasi parang jologs. Paglaki ko kaya mahihiya pa rin ako? Gusto kong magkaroon ng maraming maraming kaibigan!

Andami nating pangarap. Sana maging doctor nga ako/tayo. Gusto ko ring yumaman. Gusto kong magkaroon ng magandang trabaho para makatulong sa mahihirap. Sana, marami ring magkagustong babae sa'kin. Sana ang una kong girlfriend siya na rin ang huli. Gagawin ko siyang prinsesa. Siya lang ang magiging babae sa buhay ko (well, siyempre iba yung love kay Mama). Gusto kong mabili lahat ng gusto ko. Ang liit kasi ng baon ko. Sana makahanap ng magandang trabaho si mama para tumaas baon ko. 

May mga crush akong girls kaso hindi ko sila maligawan kasi mahirap lang ako. Ang mga babae gusto nila mga gift kasi tingin nila sweet 'yun. Gusto kong maging sweet. I'll have to stick with niloloko na lang sila para pansinin nila ako. Shy type kasi ako e. Dana.. I wonder how it feels like to get the first kiss. ^_^ Palagi na lang pantasya..

Gusto kong matutong tumugtog ng musical instrument. Nakakabana ang marunong tumugtog. Tapos ang lakas din sa chix. Hehe.

I'm starting to like not studying at all. Pinudpod ako ni Mama and Tita sa pag-aaral nung elementary. Now I hate studying. I love copying homework. Badtrip pag palagi kang may homework, kumokopya lang mga kaklase. Mga asa sila. Parang mas masaya ang ikaw ang umaasa. Mukha silang walang problema sa buhay eh. Masaya rin pala ang mag-cutting classes. Siguro nga ang pinakamasayang part ng school life e high school life. I love Pampanga High School!

Ang sarap makipagkopyahan sa quiz at exam. Hindi ko na kailangang mag-aral ng pagkadami dami. Pag sinasabi naming magrereview kami, nanonood lang kami ng bold. Ang sarap manood ng bold. Naiinggit ako sa mga kaklase ko kasi may mga VHS player sila tapos naka-cable tv pa. Hindi ako gaanong makarelate sa mga kinukwento nilang mga palabas. Buti na lang mabait sila at fine-friend pa rin nila ako. 

Kahit most of my classmates are good friends. Yung best friend ko nung 1st year high school iniwasan niya na ako. Sabi niya mayabang kasi ako at lagi akong naghahanap ng fault sa iba. Narealize ko tama siya. Nung elementary kasi, para matanggap ako ng mga kaklase ko, pinagtitripan ko ang ibang tao para mas magmukha akong nakatataas sa iba. Sad ako kasi nawala best friend ko. Happy ako kasi may natutuhan akong bago. Susubukan kong magbago. 

Ang hirap gawing straight ng buhok. Naiinggit ako sa mga classmates kong Keempee ang hair. Tae, ba't kasi pinanganak akong kulot? Medyo nalalagas na rin buhok ko ata. Natatakot akong maging kamukha ni Papa. Matabang kalbo. 

Ang galing pumorma ng mga kaklase ko. Nung isang araw pinagtawanan ako kasi maiksi ang pantalon ko. Kasali na siguro yun sa mga most embarrassing moments ko. Ba't kasi nakikinig ako kay mama about sa kung ano dapat isuot. Sana paglaki ko, magaling na'kong pumorma. Para hindi ako pagtatawanan..

Sana mag-aral ako sa UP Diliman. Dun nag-aral si Tito. Idol ko yun e. Halimaw sa talino. Andaming kwento ni Mama about kay Tito. Si Tito ang hero ko. Sana maging magaling din ako. Siguro kapag dun ako nag-aral malaki sweldo ko pagka-graduate. 

Sana yumaman ako. 

Regards, 
Elnel




Dear Noy,

Huwag ka ng mag-alala kung anong itatawag sa'yo ng iba. Ang mahalaga, nirerespeto ka nila. Paglaki mo, "Noy" pa rin ang itatawag ng mga malalapit sa'yo. Madadagdagan pa ang mga nickname mo like Papa Noy, chikinito, Playboy etc. Magiging teacher ka rin kaya kung anu ano rin itatawag sa'yo ng mga estudyante mo. Huwag kang mangarap ng maraming kaibigan. Minsan, ang mga tao tatawagin ka nilang "kaibigan" pero tatraydurin ka rin. Humanap ka na lang ng konting kaibigan at ituring mo silang lahat ng mabuti. Yun lang ang kailangan mo. Hindi mo kailangan ng marami, mauubusan kang oras para tratuhin sila ng mabuti tapos tatraydurin ka pa ng iba. Focus sa konti. Quality over quantity. 

Unfortunately hindi ka magiging doktor. Tatalon ka from one work to another. Wala kang pasensya. Marami kang ambisyon. Magbubukas ka rin ng kung anu anong business. So far, wala kapang business na tinagalan. Magiging teacher ka din. Maraming babae ang magkakagusto sa'yo. Puro estudyante. Hahaha. Ngayong high school medyo may mga magkakagusto sa'yo sa 3rd year pero dadami yan sobra pagdating ng 4th year. Buti na lang pumasa ka sa Special Science Class (SSC). Chick magnet ang mga senior high na SSC. Tapos magiging officer ka ng Senior Scout. Chick magnet din mga officers ng Senior Scout. Sinwerte ka lang gago. Malaki ulo mo pagdating ng 4th year. Pagsisisihan mo yun.  

Ang una mong magiging girlfriend hindi mo man lang mahahalikan sa labi ngayong high school. Mahahalikan mo lang yun sa lips n'ya pagdating ng college. Walang mangyayari sa relationship niyo kundi friendship lang. Hindi mo siya mapapakasalana, which is a good thing. Maya't maya kokontakin ka niya pag namimiss ka niya or may problema. Magiging ideal guy ka niya forever pero never din na magiging kayo ulit. Ang una mong mahahalikan sa labi ay isang pokpok. Bobo mo kasi e. Bahala ka ng mag-isip kung paano mo makukuha yun. 

Halos lahat ng magiging girlfriend mo ituturing mong prinsesa. Pero, hindi lahat ng itinuturing na prinsesa, deserving. Tandaan mo yan. Para hindi ka masaktan sobra. Maraming beses kang masasaktan. Actually, kahit today wala pa akong asawa. Hindi ko rin alam baka masyado akong perfectionist o malas lang talaga sa pag-ibig. Lolokohin ka ng mga kaibigan mo, tuwing may okasyon daw, palaging iba pinapakilala mo. 

Huwag mong isipin masyado na gustong gusto ng mga babae ang mga regalo. Although totoo yun, hindi lang yun ang paraan para mapansin ka nila. Huwag mo na rin silang lokohin palagi, masyado kang obvious bobo. Madali lang magka-girlfriend. Mahirap maghanap ng life partner. Sasabihin mo palagi na easy to get ka. Mag-ingat sa pakikipag relasyon, kung pwede ligawan mo ng matagal. Kapag ang babae madaling nakuha, madali ring mawala. 

Bibili ka ng gitara. Pero by the time na bibili ka, bibili ka kasi gusto mo talagang matutong tumugtog. Maraming ibang paraan para magkagusto sa'yo ang isang babae. Huwag kang tumugtog ng dahil lang sa babae. 

Aabot kang college na tamad sa pag-aaral. Uunahin mo ang love life. Big mistake. 
Pero marami kang magiging tunay na kaibigan dahil sa pagka-cutting at paggawa ng kung anu anong kalokohan. Marami kang makakasalamuha. In a way may maganda ring kalalabasan yan. Yun nga lang hindi mo mababalance ng mabuti. Too late. 

Hindi maganda yung ikaw ang umaasa. Pangit ang feeling na at the mercy ka ng ibang tao. Mas maganda ikaw na lang nagbibigay. Ibig sabihin mas pinagpala ka. 

Tatanda kang mahilig sa bold. Paglaki mo madali ng makapanood ng bold. Kaso magugulat ka kasi kahit sino pwede ng manood ng bold. Common na lang bold sa panahon ko. Nakakaumay. Magkakaroon din kayo ng cable tv soon, vcd player at land line. Mae-experience mo rin mga yan. Okay din ang magwish paminsan minsan. 

Yung iniwasan ka ng best friend mo, isa sa mga best lessons sa buhay mo. Good job for moving forward. Dadalhin mo yun hanggang mamatay ka. 

Makakalbo ka kaya huwag ka ng magsuklay na magsuklay ng buhok para magstraight. Hindi ka tataba. So hindi ka magiging kalbong mataba. Kalbo lang. Okay na yun. Cute ka naman. Sometimes. 

Hindi ka magiging maporma. In fact, wala ka na ring paki sa suot mo madalas. Maiisip mong kung may magkakagusto man sa'yo, magugustuhan ka nila kasi sa ugali mo. Favorite mong suot ay white t-shirt, shorts at tsinelas. Kung pagtatawanan ka man sa suot mo. Wala kang pakialam sa kanila. Putangina nilang lahat. Puro naman sila porma pero panget naman. Okay na yung pogi pero ndi maporma (sabi ng sariling mong humble pero nagbubuhat ng sariling bangko paminsan). 

Mag-aaral ka sa UP Clark. Magco-cross reg ka lang sa UP Diliman. Hindi lahat ng nag-aaral sa UP yumayaman. Wala sa edukasyon ang pagyaman. Pero dahil siguro sa UP, hindi mo ring papangaraping yumaman ng sobra. Mas gugustuhin mo ang simpleng buhay at makatulong sa kapwa. Mas masaya para sa'yo ang makaimpluwensiya ng ibang tao. Kaya ka nga magiging teacher e. 

Mag-ingat sa mga kwento ng mga tao. Baka maniwala ka na lang pabasta basta. Maging mausisa sa mga bagay na kwento lang ng iba. 

Maraming bagay pa ang mas importante sa pagyaman. Pero hanggang ngayon hindi ko pa rin alam lahat ng sagot sa mga gusto mong mangyari. Hanggang ngayon marami pa rin akong hinahanap. I hope 14 years from now, mas maganda na ang mga sagot ko. For now, buhay pa rin tayo at natututo. 

Regards,
Noy

photo taken from www.theleaderstable.org



Saturday, October 26, 2013

Opposites Attract, Likes Repel

Sabi ni Tita Alanis Morissette ang life daw ay IRONIC. 

Sabi nila "opposites attract" but "likes repel" sa Physics.
Sa tao daw ganun din. I object kasi mas naa-attract ako sa kapareho ko. 

Hindi naman tayo nakakakita ng isang taong halos kaugali at kaisip natin. 
You are my one in a million. 

Ni hindi man nga kita pinapansin dati. 
Makulit ka lang talagang magpa-pansin. 
Natatawa na lang ako sa pagpapapansin mo. 
Ikaw yung tipo ng babae na gumaganda lalo habang tumatagal mong kakilala. 
Kakaiba ka kasi.
Astig ka.

Hindi ka natatakot magshare ng kung anu anong istorya sa buhay mo. 
Kahit puno pa ng katangahan ang mga ginawa mo, nakakatuwa ka.
Kasi it takes courage to do that. 
Yung ibang babae masyadong makwento about kagandahan at mga kabutihan nilang nagagawa. 
Ikaw, kumpleto story mo.
May happy, may sad, may funny, may ewan.. Pati horror meron ka. 
Gago ka, nangilabot ako sa kwento mo. 
May sound effect ka pa ngang nalalaman. 
Ganun din naman ako. 
Pero hindi ako ganun kadalas mag-sound effect. 
Baliw ka kasi. 
Ikaw ang "Queen Baliw." 
Kaso ang tawag mo naman sa'kin "King Baliw."

Sabi mo hinding hindi ka nagsisinungaling sa'kin. 
You've been honest sa'kin simula pa nung umpisa.
Ganun din naman ako. 
Nagkakasundo tayo na sasabihin na lang ang totoo kahit na makakasakit kesa magsabi ng kasinungalingan para masaya. 
Kagaguhan ang saya kung puno naman ng kasinungalingan.

Kung makapag hot sauce ka para kang bagyo. Ang lakas ng taktak. 
Akala ko ako lang ang adik sa hot sauce sa mundo. 
At least wala ng tatawa sa'kin at magtatanong kung nalalasahan ko pa ang pizza. 
Mahirap palang kumain tayo ng pizza sa bahay. 
Mag-aagawan tayo sa paubos na pampa-anghang.

Kung tumawa ka wagas.
Para kang snooze alarm, habang tumatagal ang tawa, lalong lumalakas.
Wala kang paki sa mga taong nasa paligid mo.
Pakialam nga ba nila di ba?
Sa'kin okay lang kasi lalaki naman ako.
Ikaw, ewan ko sa'yo. 
Pero every time na ginagawa mo yun lalo lang akong nacu-cutan sa'yo. 

Ang mahirap pareho tayo ng isip.
Minsan magtinginan lang tayo natatawa na tayo.
Alam mo kung anong iniisip ko, alam ko kung anong iniisp mo.
Minsan hindi na kailangan ng tingin. 
Sabay na lang talaga tayong tatawa. 
Minsan iniisip ko baka baliw lang talaga tayo. 
Baka hindi naman talaga nating naiintindihan ang isa't isa. 
Basta na lang tayo natatawa. 

Mga madalas mong sinasabi, nababanggit ko na rin.
At ikaw, ganun ka rin naman. 
Nakaka-adik ka.
Para karing virus.. masyado kang contagious. 

Kapag hawak mo ang kamay ko, pakiramdam ko ayaw mo ng bumitaw.
Minsan tinanong mo na ako, kung pwede kitang iuwi sa bahay.
Kung pwede lang sana.. Dahil pinaka ayaw kong moment natin e yung part na kelangan ko ng sabihin ang "good bye."

Wala kang paki kung anong tingin sa'yo ng iba. 
Basta wala kang nasasaktan. 
Hahaha.. Ganun din naman ako di ba?
Kaso minsan hindi maiwasan, meron at meron tayong natatapakan.

Sabi mo sa'kin napapasaya kita.
Natutuwa ako na ganun din nararamdaman mo. 
Dahil hindi ko alam kung anong sunod na gagawin.
Relasyon nati'y medyo kakaiba din. 

Gusto ko yung hugs and kisses mo. 
Sabi mo gustong gusto mo rin. 
Gusto kong nakakasama kita ng solo.
Sabi mo parang panaginip lang itong lahat.
Gusto kong sabihin na madali lang mahulog sa'yo.
Kaso naunahan mo na ako.. 
Ay naku.. Pareho pala tayong easy to get. 
Putanginang tadhana 'yan...

Sa dinami dami ng pagkakapareho natin. 
Iisa lang ang alam kong pinagkaiba natin. 
Gusto ko ng commitment..










Ikaw naman ayaw mo.. 






At dahil lang dun, nawalan na ng timbang lahat ng pagkaka-pareho natin.

Siguro wala naman talagang "tayo."

Baka nga totoo yung "likes repel..."
Baka..  

Putanginang Physics yan.

Thursday, October 24, 2013

Kelan Ba Dapat Mag-asawa?

photo taken from www.pendoreilleco.org

I just turned 28 this October 2013. And, lately napadalas ang tanong sa'kin na "Bakit hindi ka pa nag-aasawa?" Alam naman nilang walang akong girlfriend. 

At bilib din ako sa dahilan ng iba kung bakit dapat mag-asawa ng maaga. Kasi daw baka hindi mo na abutang gumraduate ang mga anak mo. Wala naman akong pakialam kung ga-graduate o hindi ang anak ko. Ang importante maging mabuti siyang tao and maging masaya siya. Wala rin akong pakialam kung matanda na'ko pagka-graduate niya. Basta naging mabuti siyang tao, I won't be prouder. 

Sa society na sobrang taas ang pagtingin sa mga graduate or sa mga taong matataas ng grade, I find happiness in simply knowing I am not one of them. Kaya hindi ko rin alam kung maiinis ako sa mga school na nagsasamantala sa mga tatanga tangang magulang by giving students sky high grades. Perhaps they'll earn a lot of money ne? But then again, baka nagpapakatanga lang din ang mga magulang para lang maipagmalaki lang nila na ang anak nila e matataas ang grade. In the end, kaya nila inenroll ang mga anak dun hindi para matuto ang bata pero para maipagmalaki nila sa iba na magaling ang anak nila dahil manang mana sila sa magulang. 

But then, there are also people who tell me dapat mag-enjoy ako sa pagiging single at inggit sila sa'kin kasi nagagawa ko ang gusto ko. Dahil kapag nag-asawa daw, hinding hindi ko na pwedeng gawin ang mga bagay na nagagawa ko ng malaya. 

Going back sa topic.. Bakit wala pa akong narinig na advise sakin na huwag muna akong mag-asawa kasi dapat ko pang hanapin ang taong magmamahal sa'kin? Where am I living na? Why is society so eager to dictate na mag-asawa ka just to see your children graduate? Ayaw kong mag-asawa for the sake of mag-aasawa ako para may mag-aalaga sa'kin pagtanda. Although may obligasyon tayong humayo at magpakarami, marami rin tayong ibang obligasyon other than that. I do not want to be compelled to marry for the sake of magpaparami lang. Sana marami na'ko ginawang baby kasi madali lang naman yun.

Gusto kong mag-asawa dahil mahal ko ang isang tao at nakikita kong kasama ko siya pang-habambuhay. Yun lang.. Ganun lang kadali.

Yun nga lang.. Mahirap gawin.

 

Tuesday, October 22, 2013

Traydor

Sa dinami dami ng nagbibigay praise sa'kin sa mga posts ko dito sa blog at sa FB page ko, I wonder kung ilang tao ang tunay na natutuwa sa mga pinaglalalagay ko. Eto yung nakakatakot sa dumadami sa followers and mga kaibigan kuno sa FB..

Hindi lahat nagsasabi ng totoo. 

Haha.. Wala e. Part na rin yun ng pagiging tao siguro. Ta-traydurin ka rin ng iba. 

Pero kahit ganun, hindi pa rin ako nasasanay. Sino ba dito ang sanay na? Mahirap iwasan ang isang bagay na alam mong darating din. 

Yung mga traydor nand'yan lang sila sa tabi tabi.. 

Naghihintay lang tumalikod ka.

Ang hirap ng mag-ingat ngayon.

Sunday, August 18, 2013

Monsters

May pa-homework si Sir! Kopya sa internet!

Kagabi, nakuha kong matapos ang pagchecheck sa pina-homework ko sa isang class. The homework is very simple, a 6-page reaction paper lang sa SONA ni Pnoy. I asked them to think critically sa issue since everyone is affected. 

Nauna ko ng pinagawa ang isang 3-page report but I wasn't happy with the results. They simply didn't exert too much effort. Pina-revise ko na lang gawa nila with examples ng pwede nilang sabihin.

And guess what, 5 out of 45 students made their homework. About 70% copied each others work. Yung iba, parehong pareho ang mga unang paragraph. Hindi ko alam kung puro tanga lang sila or iniisip nilang ako ang tanga. Sabagay, I saw a co-faculty once na nagchecheck na papel. She simply put a big check sa lahat ng essay papers ng students. Hindi man lang niya binasa. Perhaps walang ibang dapat sisihin kundi kami ring mga teachers. 

Honestly, binabasa kang buung buo ang papers ng students as long as pinaghirapan nila ito. I only browse lang sa umpisa para i-check kung may signs ng plagiarism. Dahil kung titignan mo na lang ang gobyerno, ayaw kong gayahin nila ang bobong si Tito Sotto. 

Ayaw ko silang ma-BOBO. 

Sometimes I reminisce the days na walang internet. Yung tipong magreresearch ka talaga para sa homework mo. I remember the days na nangangalap talaga ako sa library at nag-iinterview ng mga matatalino para lang may masulat ako sa homework ko. Ngayon, putanginang copy paste na lang ginagawa ng iba. To make things worse, may mga teacher na chechekan ang mga papel nila at bibigyan sila ng magandang grade. 

Sabagay, sabi nga ng ibang teacher... business daw ang isang school. Haha.. Putanginang yan. Kaya dumarami ang mga private schools na sobra kung maningil ng tuition dahil sa ilusyonadang mga magulang. Ie-enrol nila ang anak dun sa school na matataas ang nakukuha nilang grade at maraming achievement ang binibigay. Hindi kaya nila naiisip minsan na bakit kaya lahat ng bata may achievement? Bakit kaya lahat ng bata matataas ang grade? SPED ba sila? SSC ba sila? Wahehehe.. Kung sabagay, may magulang din namang kaya ie-enrol ang anak dun para ipagyabang ang anak hindi para matuto.  

So sinu sino ang at fault? Sadly.. It's us teachers, the school, the parents and these spoiled students who have learned to make themselves stupid. 

We created monsters.. Nakakahiya na kay Jose Rizal. 

Look at our pag-asa ng bayan...  



MONSTERS.

Sunday, July 7, 2013

Inggit

Inggit ka? Ganti ganti na lang? ^_^

Ever felt like naiinggit ka sa mga taong pinanganak na mayaman? Yung tipong nabibili nila lahat ng gusto nila kung kelan nila gusto? Mahilig ka rin ba sa mga telenovela? Yung tipong ampon pala siya at ang tunay niyang mga magulang ay sobrang yaman pala? Ever wished you were one? How about yung maging bf/gf ka ng matagal mo ng crush? 

Ako palagi akong naiinggit. Lalung lalo na nung bata. Winish kong ako si Cedie, may mayamang Lolo na may astiging aso. Winish kong maging superhero din. Naiinggit ako sa mga may super powers eh. Actually, from time to time, kahit bente siete na'ko sinusubukan ko pa rin i-check kung meron akong super powers. 

Wala talaga e.

Puta. 

Ngayon, hindi na'ko gaanong naiinggit. I learned na mas okay maging kuntento. But then again, naiinggit pa rin naman ako from time to time. What I learned from mga nakakatanda and the greater society though is masama ang mainggit. Yan yung palaging lesson sa simbahan 'pag ang topic ng pari e ang magkapatid na si "Cain at Abel." Mas madalas kong marinig lately ang kwentong ng "Prodigal Son." Kahit mga teachers, kaibigan etc. sasabihin nilang masama ang mainggit... Sa Pilipinas lang ba ganito? O sa ibang bansa din?

If you think about it, the only time na masama ang mainggit eh yung time na nananatili ka lang ng inggit and you are not doing anything about it. Okay, so naiinggit ka sa mga mayayaman, what are you going to do about it? We have tons of stories ng mga taong yumaman pero nanggaling sa kahirapan di ba? Don't you even wonder san nagsimula yun? Hindi ba sa inggit? 

So for me, hindi masama ang mainggit kung may gagawin ka about it. Currently, there are only a few people na kinaiinggitan ko. Yep, but I'm happy when I see them. One day, hihigitan ko silang lahat. And I don't have to feel inggit anymore. Hahaha.. 

Simple lang naman ang buhay 'di ba? 

Wednesday, June 26, 2013

Ngiti

Tae ka. 

Medyo matagal na rin kitang di nakikita. Pero ngayong araw, para kang kabute na sumulpot na lang ulit sa isip ko. Hahaha.. Pero 'lam mo ano? Himpeyrness, puro magagandang ala ala lang pumasok sa'kin. 

Siguro nga napatawad na kita. 

O baka, mas marami lang talagang magagandang alaala kang iniwan sa'kin? 

Hindi ko rin sure e. Naguguluhan ako. Subukan kaya natin ulit? Wanna try? 


Joke lang ha. Yep, marunong na rin akong mag-joke sa'yo ngayon. Sineryoso kita dati kung alam mo lang. Akala mo siguro joke lang yon no. Hahaha.. Nakakatawa siguro ang mukha ko. 

O baka isa lang akong malaking joke. 

Ngayon ako naman magjo-joke.


Hindi rin siguro magtatagal mapupunta na naman tayo sa wala. Kilala kita. At lalong kilala ko naman ang sarili ko. 

Kaya siguro magandang ganito na lang tayo palagi. Wala na lang pakialamanan ha. Okay naman ako sa ngayon. I hope happy ka naman. 

Salamat sa mga magagandang alaala. Napangiti mo ako. An for a few seconds siguro, I hate to admit this pero..

Namiss yata kita ng konti.  

Tae ka. 


Friday, May 24, 2013

Paano Magka-Girlfriend

This post is for a friend of mine who never had a girlfriend. Marami akong friends na never pang nagka-girlfriend but he has the worst case.. or so I think. But then again, this is also for most of you guys who are still wondering how to get a girl for keeps. 

Hindi ko na babanggitin kung sino ha. Nakakabwisit din kasi yung magpopost ka kung gaano mo siya kagusto tapos bigla mong sasabihing "Single is sexy."  
Putanginang single is sexy, hindi nakakain yon. 
Single is sexy... Believed no one ever!


Before pa kung anu anong masabi ko at baka maka-offend pa'ko lalo here are a few things that you should be. 

Be Genuinely Nice
Yep. A guy should always be nice to a girl. But, I posted a three letter heading sa paragraph na'to. What most NGSB forget is that you have to be "genuine."  
Kung pakitang tao lang ang ipapakita mo, huwag mo ng ituloy. Hindi naman tanga ang kababaihan. Si Kris lang at Ai Ai ang mga tanga. Kung gusto mo lang magka-gf, manligaw ka ng tanga. Huwag kang manligaw ng matino. Ang genuinely nice na lalake, hindi lang dapat mabait sa nililigawan, dapat mabait din siya sa lahat. Dahil sooner or later, baka hindi lang ikaw ang manliligaw sa kanya, liligawan din siya ng mga nakapalibot sa kanya for you. Ang babae ginagalang, tinatrato ng tama kasama ang mga friends nya. At wala ng mas sexy sa genuine na lalake. Kahit pangit ka, magiging pogi ka na rin. Hindi yung single is sexy. Putanginang single is sexy yan. 


Be Interesting
Don't try to be a perfect guy. There is no such thing as a perfect guy. Pantasya lang ng mga babae yun. Parang si Maria Ozawa (for men) lang nung kapanahunan niya pa.
Ang mga babae may kanya kanyang topak yan. Hindi na bago yung trip nila ang maginoo pero medyo bastos. Wag ka na ring magtaka kung sasabihin nilang gusto nila mestizo pero kinabukasan, sing-itim ng uling ang boyfriend nila. Ang mga babae fickle minded. Huwag mo ng i-figure out kung ano ang gusto nila. Nagsasayang ka lang ng oras. 
Ang secret but not so secret formula anymore is being unique. Try something new naman. Hwag mo ng i-try mag-basketball kung ayaw mo talagang mag-dribble ng bola. For a change mamundok ka paminsan minsan, mag-alaga ka ng ahas, kumain ka ng scorpion, magtinda ka ng pisbol. Women get amazed pretty easily by men who change the rules of the ballgame. Kung susubukan mong maging basketball player at yayayain mo siyang manood ng isang ball game, baka she'll end up liking the star player instead of you. Malay mo, trip din niya ang mga trip mong kakaiba. Women are willing to learn din naman. You just have to be different at first. Spark interest in her. Sometimes, uniqueness is sexy. Hindi single is sexy. Puta. 

Be Someone
Stop talking about other people. Girls will get bored kung gaano mo ka-idol ang ibang tao. Sometimes, try showing a different side of you. It doesn't have to be the good side, it can also be the bad side. Sabi ko nga, there is no perfect guy. Showing your bad side will be like telling the girl na you are not perfect and that you are the most honest person in the world. 

Try Hard But Not Too Much
There is no harm in trying to court a girl na sobrang ganda, cute, sexy, etc. But let's face it, generally, girls would like to have a boyfriend na either ka-level nila or higher. Do your best to get here attention, if it doesn't work, try again.  
Pag wala pa rin, call it quits. 
Don't expect too much. If you expect much, you might get hurt much. Ganun lang yun. Kaya kung alam mo ng tagilid ka in the first place, bakit pa sasakit ang loob mo kapag nabasted ka? Kabobohan un. Bibigyan mo ng kung anu ano tapos bitter ka pag nabasted. Women aren't businesses in the first place. Don't treat them like investments. If you give a girl something, be ready to accept the fact na pwede niya itong balewalain. 
Be a man. 

Actually, yun na yung last advice ko. Just be a man. Don't be a pussy. Hindi ko na kailangang sabihin na ang confidence ay mabuti. Confidence can't be earned merely by reading it. You earn it by believing and doing it, that is sexy. 
And that's how you get a girlfriend. 




Thursday, April 11, 2013

Be Thankful for Adversity

magpupunas ka ba o hindi?
Kelan ba masarap tumae? Palagi. Pero ang the best moment na tumae eh yung tiniis mo muna because of some inconvenient reason. Parang nung nag-aaral kapa sa elementary school, nahihiya kang tumae sa school kaya tinitiis mo muna hanggang uwian. 

Kelan masarap maligo? Kapag mainit? Kapag matagal ka ng hindi naliligo, pawis na pawis ka at isang kalabit mo lang sa balat mo, andami mo ng libag na nakukuha. 

I remember my great lolo Simeon V. Nagoy narrating with pride his hardships sa panahon ng Hapon. Lolo Simeon talked about how they ate kamote for months kasi kinukuha ng mga Hapon lahat ng pananim pwera lang kamote. Parang fresh pa sa'kin yung time na kinwento niya ang takot nila nung binobomba ang San Fernando ng mga Hapon, kung pa'no sila nagtago sa mga puno at kung paano sila natuwa ng dumating ang mga Amerikano at naghuhulog ng pagkain para sa mga Pilipino. Nakakatakot pero there was always a part of me na nagsasabing "could've been a great experience." 

Siguro na kay Lolo Simeon na rin ang sagot. Ang madalas pa nga niyang i-kwento ay time na tinali sila ng pinsan niya ng mga Hapon sa kamay, binitin ng patiwarik at ginawang target practice. Laking takot nila ng bigla silang pagbabarilin. Buti na lang daw at lasing ang mga Hapon at nadaplisan lang sa kili kili ang pinsan niya. Si Lolo, walang tama. Kung ako yun baka naihin na ako sa salawal. 

May isang part na naiyak ako sa kwento ni Lolo. Diabetic ang tatay niya nun, may sakit pero walang makuhang gamot dahil sa giyera. May na-stuck na pagkain sa lalamunan ng tatay niya at kinailangan ipasok ni Lolo Simeon ang kamay niya sa loob ng bibig ng tatay para hugutin ang nagbara. To no avail, nawalan ng hininga ang tatay niya. Nilibing nila sa ang tatay nila sa ilalim ng mga kawayan. Hanggang ngayon, hindi na nila nakuha ulit ang labi ng ama. 

Kung buhay pa si Lolo hindi ako magsasawa sa kwento niya. Hindi naman makulit si Lolo. How I wish buhay pa siya. 

It doesn't stop sa kwento eh. Si Lolo, dahil marami na siyang hirap na dinanas, nakuha niyang maging tigasin. Walang problema si Lolo kahit walang pera (kesa mawalan ng mahal sa buhay). Walang problema si Lolo kung hindi masarap ang ulam (kesa puro kamote ang pagkain). Walang problema kay Lolo kung manakawan (kesa gawing target practice ng lasing na Hapon).

Ikaw? Anong problema mo ngayon?

Embrace it. 


Wednesday, April 10, 2013

Paano Yumaman: Mangutang Para Yumaman

 
Nung high school ako, laking tawa ko nung makaipon ang kaibigan kong si Aldwin ng 3990. At, dahil kulang ng sampung piso ang pera niya para maging 4,000, nanghiram siya ng sampung piso. ^_^

Wahehe.. 

Now I know mahirap ang ganung sitwasyon na meron kang false sense of accomplishment. Hindi ko na idi-discuss kung bakit.

Maibalik ko lang sa totoong topic ng blogpost ko ngayon. Paano ka nga naman ba mangutang para yumaman? Sa mga businessmen, mani na ito kaya hindi na nila ito kailangang basahin pa. 

Pero sa common na Pinoy, madalas tayong takot mangutang (opcors hindi nawawala ang mga tanginang shit na ang kakapal ng muks na utang ng utang). Ayaw na ayaw nating may utang tayo sa ibang tao. Ako rin ganun. Pero may dawalang point lang ako kung bakit tayo dapat umutang. Una, kailangang kailangan mo ang pera pero wala kang cash ngayon. Pangalawa, kaya ka uutang ay mapapalago mo pa ang perang hihiramin mo. 

Ang pangalawang reason ang dahilan kung bakit mayaman ang iba niyong mga kakilala. Hindi lang sila marunong magpaikot ng pera, marunong silang gumamit ng pera ng ibang tao. Parang buhay lang natin yan, pinahiram ni Lord kaya dapat pagyamanin. It's the same thing sa pangungutang. 

Ang tatay ko ay dealer ng LPG. Kasama siya sa top 5 na nagpapa-refill sa isang station sa Magalang. Nagsimula lang siya sa 5 tangke ng LPG. Nangutang siya ng pamuhunan at pinaikot niya ng pinaikot ang pera. Pagkatapos umutang ng pera, gagamitin niya ito para magparami ng tangke ng LPG. Ang una niyang service ng LPG ay isang motorsiklo lang. And then, nakabili siya ng maliit ng truck and then bumili na naman ng bagong motorsiklo at ang huli, isang mas malaking truck. Meron na sigurong 500 na tangke si daddy after 3 years ng pangungutang at pagpapaikot ng pera. Nakuha niya sa sipag at tyaga pati na rin lakas ng loob sa pag-utang. 

Ang hirap kasi, tayong mga Pinoy nasanay na takot tayo mga utang. We should put away with that thought. Kung alam mong kikita ka naman, edi dapat wala kang ikakatakot. Di ba? Di ba?