Choices

Everyday, we make tons of choices. Pagkagising na pagkagising mo pa lang iisipin mo na kung tatayo ka na o matutulog ka ulit. Tapos iisipin mo pa kung kakain ka o hindi, kung anong isusuot, kung saan dadaan. O kung papasok ka man. 

Marami ka ring choices pagdating sa school o office. Papasok ka ba sa isang subject? Aabsent ka na lang ba? Magsasakit sakitan? Makikipaglampungan? Mahirap ding magdecide eh. Pagdating ng lunch mahirap ding mag-isip minsan kung ano ang kakainin. Pwede ring ikaw ang magpapakain. ^_^

Sa totoo lang, mahirap talagang pumili. Dahil kapag pumili ka na, madalas, hindi ka na pwedeng magpalit pa ng choice. Parang kung nagpakasal ka na sa isang babae. Hindi ka na pwedeng magpalit ng pinili, nakatali ka na (although marami pa rin ang cases ng mga nambababae). Parang kapag first time mong makipagsex, forever ng yun ang taong unang nakavirgin sa'yo. Hindi ka na pwedeng pumili kung sino talaga ang makakavirgin sa'yo. Kaya dapat, pag-isipan mo munang maigi ang lahat ng mga bagay na pipiliin mo. 

Sa mga kaibigan dapat mamili ka rin ng maayos. I have very few friends. I used to have tons of friends. Pero sa 26 years ng buhay ko, kapag susubukan mong maging kaibigan ang lahat, wala kang mapapala. Dahil meron at meron kang taong ituturing mong kaibigan at ang turing niya naman sa'yo ay laruan. Hindi ko alam kung sa Pinas lang ito o sa buong mundo ha, pero natuto na rin akong huwag magtiwala sa lahat ng tao. Dahil mayat maya, may magtatraydor sa'yo. 

It's better to have a trusted few. Less stress, simpler life at hindi mo kailangang makipagplastikan. You can be nice to others but don't make friends with everyone. Hayaan na natin ang mga pari,madre at pulitiko para dun. 

Choices...

 

Meron akong kaibigan na gusto akong nakikita kapag sad siya. Kasi daw laging maaliwalas ang mukha ko. Na mukha daw akong taong walang problema. Siguro nagagwapuhan na rin siya sa'kin tsaka nacucutan pero hindi na lang niya sinabi... Simple lang naman sagot ko dun. 

You have to have a simple life. Mababaw lang naman ako. Sabi ko nga dati isip bata ako. Kung meron akong natatanggap na biyaya, masaya ako. Kapag wala, ayos lang. Wala naman talaga ako in the first place so why get sad? What if bigla akong minalas? Ayos lang din, dalawa lang naman pwedeng mangyari eh sa buhay mo. It's either meron kang kontrol sa nangyayari o wala di ba? Most ng mga nangyayari sa'yo ngayon ay may control ka. Kaya nga sinasabi ko sa'yo paggising mo palang marami ka ng choices. Ikaw ang pipili kung sino ang mga magiging kaibigan mo. Ikaw ang pipili kung sino ang jowa mo. Ikaw rin ang pipili kung trip mong may kalaguyo o ka-one night stand. Ikaw ang pipili kung magnanakaw ka, papatay ka, o kung anu mang karumaldumal na gagawain. Ikaw ang pipili kung anong relihiyon mo, kung magsisimba ka, kung magiging mabuting tao ka. Ikaw ang pipili kung papaimpluwensiya ka.

Kung ikaw nga ang pumipili ng mga yan, ikaw rin ang pipili kung ano ang mangyayari sa'yo. Mag-aral kang mabuti makakakuha ka ng magandang grades (generally speaking). Magtanim ka ng kamatis, ang tutubo kamatis. Magpatuli ka, hindi ka na tatawaging supot. Tumigil ka sa kakapakinig kay Justin Bieber hindi ka tatawaging bading.

Paano kung tumira ka ng pokpok, nagkasakit ka, sino ang may kasalanan? Ang pokpok? Ikaw rin di ba? Hindi mo masasabing wala kang kontrol dun kasi choice mong tumira ng pokpok. Choice mo rin kung magco-condom ka. Umuulan hindi ka nagdala ng payong, nabasa ka, sino may kasalanan? Ikaw rin di ba? Sobrang lamig sa office, nagdress ka, nilalamig ka. Sinong may kasalanan? Aircon? 

Hindi mo kasalanan yung time na maaraw, hindi ka nagdala ng payong tapos biglang umulan. Hindi mo kasalanan yung may naaksidente kaya biglang natraffic, nalate ka sa trabaho. Hindi mo kasalanan yung naflat gulong mo dahil may gagong naglagay ng spikes sa daan. 

Ang dami kong kaibigan akala mo sobrang laki na ng problema nila sa buhay. Ang dami kong kaibigan ang lakas manisi ng ibang tao kung ba't sila nasa ganito o ganyang sitwasyon ngayon. Ang dami kong kaibigan ang dami daming nasasabing kung anu anong shit kapag may problema. 

Honestly, 99.99% of the time wala ka naman dapat sisihin sa problema mo kundi ang sarali mo.

YOU ARE WHAT YOU DESERVE. 

...coz it's your choices that put you there in the first place. 

Pride

Sabi nila dapat daw tanggalin ang pride. Sabi nila dapat lagi ka daw marunong magpakumbaba. Dahil ang pride hindi nakakain. 

Fuck that.


Hindi rin naman ako makakakain ng mabuti kung wala ako ng kahit konting pride man lang. Pride is what keeps you going. Pride is what keeps me standing kahit anong malas na makuha ko (kahapon nawalan ako 1k nag-abono pa'ko sa food dahil nakalimutang ipang-order ang isang tao). 

Kelan ba yung huling beses na nadapa ka and then you had to get up and pretend it didn't hurt kahit na maraming tao ang nakakita sa'yo? If you're still a kid and a sore loser iiyak ka na lang ba? Natatawa ako every time kinukwento nung friend ko na nung bata pa siya at pinapabakunahan sila ng kuya n'ya. He had to pretend hindi masakit para lang hindi siya pagtawanan ng kuya n'ya. He's the man!

Natatandaan ko pa yung time na pinapakopya ako ng girlfriend ko at hindi ako tumingin sa mga sagot niya sa Accounting. Hindi ko talaga forte ang Accounting eh. Kaso may pride din ako. Basta pasado masaya na ako sa grade ko. Pati yun pinag-awayan namin. Ang galing niya kasi sa kahit anong subject. Lagi siyang UNO. Kaso I have to live by my own standards. I don't have to cheat just to get nice grades. Kung ano ang nasa class card ko, yun talaga ang grade ko (unless type ako ng teacher or dabarkads ko siya). In the end excempted siya sa finals at ako, na saktong pasado lang sa exam ay nagfinals. ^_^ 


Who cares?


At least, hindi ko niloloko sarili ko at ibang tao. Kahit na magalit pa sa'kin ang girlfriend ko o kung sino mang shit. 

And I don't need nice grades just to tell myself I'm intelligent.  

Pride ang nagpapatakbo sa'kin nung tinry kong mag fun run. Nagregister kami ng kaibigan ko sa 3k run. Tangina this! Kaya pala tawa ng tawa yung nagreregister, PAMBATA pala ang 3k run! Tangina this! Pagod na pagod ako sa pagtakbo kahit na nangangalahati pa lang ako nun sa course. Kaso nakikita ko ang ibang mga bata siguro mga 10, 11, 12 takbo pa rin ng takbo. 25 na ako nun.. Pag naunahan ako nung mga batang yung nakakahiya. Buti may pride ako tinakbo ko talaga kahit tipong lalabas na ang puso ko sa pagod. 

This year gaganti ako. Sasali ako sa 10k run para naman makabawi ako sa sarili ko. ^_^

See what pride makes? Next year 21k naman. Pero for now, I'll go and try 10k.

Btw, after kong mainsulto and malamang hindi pala ako fit. Naging regular routine na sa'kin ang running at exercise. Eron na rin akong 4-pack abs. Wahehehe.. Kulang pako 2 pa. Lalabas din yun. Konting tiis pa. Hehehe.. Hopefully aabot this summer. 

Hindi naman masamang magkaroon ng pride. Gamitin mo lang sa mabuting paraan. Hindi yung nagpapaniwala ka agad sa kung anong shit na sinasabi ng ibang tao. Matutong tumiwalag sa nakararami. Dahil madalas, ang nakararami eh sumusunod lang sa iilan.. Gaya gaya ka ba o hindi?




Show some pride naman...  

Kia Pride ;p

Papuri

Ba't ganun dito sa Pinas, pag may natapos kang course na kakaibang pakinggan sasabihin ng mga tao "wow." Or nakatapos ka ng isang kurso and pumasa ka sa board, qualified ka ng matawag na "matalino." Ano nga ba ang meaning ng word na matalino? Kasi ako, pag nalalaman ng mga taong nag-aral ako sa UP may comment agad silang "...ahh matalino." Porke ba nag-aral ako sa No. 1 University sa Pilipinas qualified na akong matawag na "matalino?"

Honestly, maraming tatanga tanga sa UP. Meron ding bobo. That's in terms of understanding sa subject with the person giving effort ha. Kasi meron talagang student na matalino talaga pero tamad mag-aral. So, bagsak ang grade niya pero it doesn't necessarily mean na bobo siya.

Ba't ganun dito sa Pinas, pag may nagperform at natapos na performance, required kang pumapakpak ng malakas. Kapag kakilala mo dapat mas malakas palakpak. Pag may pagnanasa ka lalong lalakas pa kahit na boplaks naman ang ginawa? Parang pelikulang Pilipino lang na halatang ginaya lang ang concept sa ibang foreign movie, super papupurihan ng majority tapos ile-label ng ORIGINAL... Naalala ko yung pelikulang Kokey. State-of-the art daw ang graphics. Mas gusto ko pa nga ung old school Star Wars movies. Mas astig ang graphics ng Star Wars movies nung 70s kesa sa last Kokey movie.

Parang palabas lang na Showtime. Puro sayawan na lang din palabas.. Nung una maganda siya. Kaso nung huli naging nakakatamad na. Sa PGT sigurado pagkanta ang taleng ng nananalo. At banong bano naman tayo kapag maganda nga naman ang boses.Parang sa

Parang sa pulitika lang. Si Mayor Kumag nagpagawa ng daan pupurihin na agad siya ng madlang pipol. Watdapak. Ba't ko siya pupurihin eh trabaho naman talaga niya yun?! Buti pa sana if he went the extra mile. Kunwari kinuha niya pera galing sa isang proyekto ng bayan na siya mismo nag-organisa. Tipong wala talaga silang ginastos... Meron bang ganun? Sample lang naman. ^_^

A few days ago, meron nanay na nagsabing maganda daw pag-aralin ang mga anak sa private school with matching explanation na "mataas" daw ang grades ng anak niya. Honestly, pwede namang sinasadyang maging mataas ang mga grades ng mga bata. Pang-attract ba sa mga uto utong magulong. Pwede ring mababa standards nila of grading. Hindi porke tumaas grade ng anak mo sa private school ibig sabihin tumalino na siya Ate. May possibility kasi na dun sa public school na dating pinapasukan ng anak mo eh mataas ang standards. Parang nung college lang ako. May subjects na 2.25 lang grade ko pero hindi na makapaniwala ang classmates kong nakuha ko ang grade na yun. Minsan kasi, yun na highest na nabibigay nilang grade. 

Ba't ba ang hilig natin sa "pwede na?" Ako, kahit natapos na ako sa UP ng BS Business Management hindi pa rin ako nakukuntento. Wala pa akong napoprove... Nakaka-ilang units na rin ako sa Master of Management Program. Pagtapos ko dun, wala pa rin akong ipagyayabang. Hangga't hindi ako nakaka-iwan ng marka para sa Pilipinas hindi ako titigil. Hindi naman sa hindi ako marunong makuntento. Ayaw ko lang yung, matapos ko ang kung anu ano tapos matatawag na akong magaling. Gusto kong marecognize ako dahil malaki ang kontribusyon ko sa society. So far napapasaya ko palang eh 18 followers sa blog ko, girlfriend at nanay ko. 

That's not enough. 

Hindi porke may nagsabi sa'yong "magaling" ka, lalaki na ulo mo. 

Challenge yourself. 

Yun ginagawa ng mga sumisikat at tunay na MAY NARARATING.

Ideal Girlfriend

Lahat naman ng lalake iba iba ang ideal girlfriend. Pero dahil sa bro code, nagkakatugma tugma kaming mga lalake sa gusto naming maging girlfriend. Here's a simple list para sa mga babaeng gustong mag-effort para sa boyfriend o gustong magka-boyfriend:

Ang ideal girlfriend marunong magluto? Well, obvious naman yun. Pero hindi kailangang maging expert sa pagluluto. Ang gusto lang naman naming mga lalake ay simple lang. Gusto lang naman namin may makain. Kesyo pritong itlog yan, scrambled kung di kayang sunny side up pag umaga with matching pandesal and 3 in 1 coffee ok na yun! Hindi kailangan ng pagkaing pang Chef na level. Ang mga lalakeng ay ginawang simple. Magulo lang talaga mag-isip mga babae kaya ginagawa nilang kumplikado. ^_^

Ang ideal girlfriend, hindi mahilig manood at pumilit manood ng corny Filipino sweet kuno movie. Manonood na lang sila ng bakbakan, horror okya bold kasama ang boyfriend. Ang ideal girlfriend nakokornihan sa mga pelikulang hindi naman mangyayari sa tunay na buhay. Hindi siya kinikilig kay Edward o Jacob o kay Justin Bieber. At hinding hindi niya ipagpipilitang lalake si Piolo Pascual. 

Ano to fairy tale? Amf. 

Ang ideal girlfriend astigin. Alam niya kung ano ang DOTA. Alam niya kung ano ang feeling ng FIRST BLOOD. Alam din ng ideal girlfriend na kapag naglaro ang lalake, nakafocus siya sa laro dahil nakasalalay dun ang kanyang dignindad. Alam ng ideal girlfriend na napakalaking kahihiyan ang ma-first blood o hindi makapatay sa laro. Marunong maglaro ang ideal girlfriend. Ang ideal girlfriend, nakakalaro ng boyfriend at combo ang kanilang mga hero.

Ang ideal girlfriend, mahinhin sa ibang tao. Nagtatakip siya ng dibdib at pwet kapag sasakay ng jip. Hindi siya nagsusuot ng sexing damit kapag wala ang boyfriend niya. Hindi siya nakikipaglandian. Ang ideal girlfriend, hindi nagtatanga tangahan at sasabihing friend lang talaga turing sa kanya ng isang paksyet na lalakeng aali-aligid sa kanya. Ang ideal girlfriend, magpacute lang ang isang lalake sa kanya supalpal agad ang inaabot. Hindi bibigyan ng ideal girlfriend ng pagkakataon ang kahit sino mang lalake na sirain ang relasyon nila ng kanyang boyfriend. Hindi siya bitch. Hindi siya mahilig sa papuri ng opposite sex dahil iisa lang tao ang magbibigay sa kanya ng perfect compliment.  

Isang tingin lang ng boyfriend, alam na ni girlfriend na siya na ang pinakamagandang babae sa mundo.

Ang ideal girlfriend marunong magpaubaya. Hindi siya nagagalit kapag kasama ni boyfriend ang kanyang barkada. Kailanman hindi siya magseselos sa mga barkada ni boyfriend. Nakikisama si ideal girlfriend sa barkada. Kung ma-effort siya, magluluto o bibili siya ng pulutan para sa inuman. Hindi siya eepal sa usapan dahil ang usapang lalake ay hindi dapat pinakikinggan ng mga babae.

Ang ideal girlfriend hindi mahilig makipag-away sa public. Hindi siya mahilig magpapansin para lang maawa sa kanya ang mga tao. Ang ideal girlfriend marunong umintindi at dinadaan sa mabuting usapan ang away. Alam niyang kailangan lang ng space ng lalake at hindi niya dapat kulitin ang boyfriend kapag parehong mainit ang ulo nila.

Ang ideal girlfriend malambing. Pinapapak niya ang kanyang boyfriend as if siya na ang huling pagkain sa mundo. Hindi niya binibitawan ang boyfriend kapag natutulog sila. Lagi siyang naka-hug. Tipong ayaw na niyang  bitawan ang boyfriend. Baka mawala.

Ang ideal girlfriend, ipagtatanggol ang lalake sa mga bitch. Mang-aaway siya sa kung sino mang magtatangkang agawin ang boyfriend niya. Dahil ang tipikal na girlfriend, ang aawayin ay boyfriend. Hindi ang babae.

 

Ang ideal girlfriend hindi paiba iba ang isip. Kung sinabi niyang papayat siya, magpapapayat siya. Hindi siya magsasabi ng kung anu anong shit na dahilan after. Kung gusto mong pumayat, wag kang kain ng kain.

Ang ideal girlfriend hindi mahirap kasama magshopping. Hindi niya lilibutin lahat ng tindahan para lang bumili dun sa unang tindahang pinasukan ninyo. Hindi rin siya magsisisi sa pinamili niya. Gusto lang naming mga lalake more quality time magkasama. Ayaw namin sa chechebureche.  

Ang ideal girlfriend marunong mag-drive. Hindi niya aapakan ang gas kapag ang kailangan niyang apakan ay break. Astigin lang talaga ang babaeng hindi galit sa break. Astig din ang babaeng marunong magmotor.

Ang ideal girlfriend marunong dumiskarte. Hahanap at hahanap yan ng paraan para lang makausap, makita o makasama ang boyfriend. Hindi yan magdadahilan ng kung anu anong shit kung bakit hindi siya nagparamdam. Ayaw niyang nag-aalala ang boyfriend. Ayaw naming mga lalake ang kung anu anong rason. Pag gusto mo talaga ang isang bagay gumawa ka ng paraan. 

Ang ideal girlfriend supportive. Matutuwa siya kapag may achievement ka, kahit na minsan may chance na masasacrifice ang time n'yo magkasama. Proud siya sa boyfriend niya.

Ikaw na ang Ideal Girlfriend!

Kung babae ka at marami kang satsat sa mga nasusulat ko. Normal lang yun. Kaya nga hindi ka ideal girlfriend eh.

Paano Pumili ng Mamahalin?

Sabi nila kung mahal mo talaga ang isang tao, kahit ano pa siya makukuha mo siyang tanggapin. 

Tingin ko kapaksyetan lang yun. 

Kaya nga nagbe-break mga tao kasi nga hindi sila magkasundo 'di ba? Most people ganyan ang papanaw sa pag-ibig kaya most people end up being heart broken din. You give up everything you have. Titiisin mo ang ugali ng mahal mo and end up being totally wasted and unappreciated hoping na magbabago siya eventually. 

I think it's nice to be kind, loving, and all pero sometimes you have to be selfish yourself. Although love can be one way lang, you can also love yourself din. Don't waste your time on someone who would never change for you. Don't waste your time for someone who never appreciates your efforts. Don't waste your time loving someone who is not worth it. In the end, ang lahat ng pinaghirapan mo wasted lang talaga. Sino sisisihin mo? SIYA? Ate, Kuya gusto kong tinapay.. Walang ibang sisisihin d'yan kundi ikaw. 

Tatanga tanga ka kasi. 

So paano nga ba dapat pumili ng taong dapat mahalin?

First of all, yung taong mai-inlove ka hindi mo napipili yun. Bigla mo na lang mararamdaman. Kung mamahalin mo siya ng lubos, yun na yung choice mo. Ikaw ang humahawak ng sagot nun. Yung gusto kong pag-usapan. 

Simple lang ang sagot ko. Piliin mong mahalin yung taong nakikita mo sa future na kasama mo pa rin. 

26 na'ko at ngayon ko lang narealize yan. Don't waste your time on someone na hindi mo talaga makita ang future mo kasama siya. Huwag mo ipagpilitang kailangan mong magmahal ng isang tao despite ng kung anu anong shit niya. Shit yun. Mahalin mo ang isang tao despite sa mga pagkakamali niya pero magtira ka ng room for improvement. Dahil wala kang mapapala kundi sakit kung hahayaan mo lang siyang maging paksyet forever. 

Pag nakita mo na ang taong nakikita mong kasama mo sa hinaharap.. I-grab mo na opportunity. Madalang lang dumating yun. 

Trust

I don't lie. I'm not saying I've never lied. I've lied tons of times in the past. I'm 26 years old now and I've grown to learn that lying will just put you in deep shit. 

Don't lie.

Ever.

Coz if you don't lie, it makes you a lot more believable. 

When I was a young kid, I told my mom who my crush was. Mom told my aunt who my crush was. They kept on teasing with the girl and I felt so embarrassed. I should have kept my mouth shut. 

When I had another crush. I told my mom who it was again. This time, I told her to keep it as a secret. Stupid me, mom told my aunt who my crush was. They teased me again and from then on, I never trusted my mom with my crushes again.

That's the same thing with other people. If they lie to you once, you can forgive them. If they keep lying, you will never trust them. Trust is a big issue. Especially in love matters. If you can't trust your partner, the relationship would never work. 

Trust me. Been there, done that. 

When you love someone, you are giving that person the power to hurt you too. It's a double edged sword. How can one person make you the happiest person in the world and be the one who can make you the saddest at the same time? 

Ingtegrity is a big issue.





I'M NOT LYING.

Expectations

Bakit kaya tayong mga tao mahilig tayong mag-expect palagi? Siguro dahil looking forward tayo sa isang  magandang bagay, magandang tanawin (kindat*kindat*), magandang pangyayari (kindat*kindat*)... etc. Pero madalas nadidisappoint lang tayo. 

Parang first day of class lang din yan. Winiwish mong either hot ang teacher mo or magaling magturo. 70% of the time madi-disappoint ka lang. Parang phone pal lang yan noong araw. Kapag maganda ang boses, pangit ang mukha. Kaya nga napapaisip ako kapag may nagsasabing maganda daw ang boses ko. Pangit din kaya ako? T_T


M-W-F ang schedule ko sa pagja-jogging. Laging mag-isa lang akong tumakbo and kapag walang magawa hinahabol ko yung mga nagja-jog na babae to see kung cute sila. ^_^ Well, that was before. Kasi tuwing malapit nako sa jogger, ang ganda ng katawan, amputi, ang kinis, ang ganda buhok.. ampanget. Sino ba naman nagsabing puro magaganda lahat ng mga joggers? At sinong nagsabing dapat maghabol ako ng mga babae? Wala lang trip ko lang. Gusto ko lang makita na may magandang nagja-jog. Wala ako magawa eh. Sa sementeryo ako tumatakbo eh. Ndi naman kasi gumagalaw ang mga puntod para yun na lang panonoorin ko. Besides, ayaw ko talagang gumalaw ang mga puntod o kung ano mang nandun sa mga puntod. ^_^

Parang ideal girl/guy lang yan. Yung expectations mo sky high, but you end up in a relationship with someone not even close to that. And then you say na okay lang that you ended up with someone less but you are very much contented. And then you come up will all kinds of excuses especially the "nobody is perfect" reasoning. 

Bakit kaya hindi na lang tayo mag-eexpect no? Sino ba may kasalanan bakit ang taas lagi ng expectations natin? Siguro dahil sa mga fairy tales noong bata tayo. Siguro sa kakapanood n'yo ng romantic (daw) na pelikulang Pilipino. Yung tipong alam mong hindi nangyayari sa totoong buhay pero gusto mo mangyayari pa rin sa'yo.

Kanya kayang trip lang din siguro no?


Dati ang ideal girl ko maputi, chinita, mahaba buhok, sexy, maganda ang smile, kissable ang lips, cute, pretty, mabait, matalino, matangkad, malambing, maalam sa buhay, alam magtrabahong bahay, mahinhin, loving.. at kung anu-anong pang shit. Nakita ko naman siya. 

Ayun, nanlalake ang puta. 

Ngayon, I just need someone who loves me truly.  

Para hindi ka masaktan sa expectations mo, huwag mo na lang masyadong taasan. Para pag hindi mo nakuha ang gusto mo, hindi ka masasaktan ng lubos.